Poeta, urodzony 9 stycznia 1912 roku w Poniewieżu, ukończył tamtejsze gimnazjum, w 1930 roku rozpoczął studia na Uniwersytecie Kowieńskim na Wydziale Prawa, jednak trudna sytuacja materialna rodziny przyczyniła się do przerwania nauki. W 1940 roku przyjechał do Wilna, gdzie rozpoczął studia. W 1946 roku został powołany na sędzię ludowego w Trokach. W latach 1946-1950 uzupełniał wykształcenie prawnicze w Wilnie. W latach 1950-1973 pracował jako adwokat. W latach 1968–1971 prowadził karaimskie koło krajoznawcze w Trokach.

Syn Aharona hazZaqen. Mieszkał w Poswolu, ożenił się, Miał synów Simhę i Mordechaja oraz córkę. Po śmierci żony i syna w 1719 roku przeprowadził się do Wilna, gdzie jako przewodniczący sądu gminy karaimskiej odnawiał kontakty z Karaimami z Konstantynopola i Damaszku. Faktycznie jednak Szełomo swoje życie spędzał w Trokach, gdzie umarł w 1745 roku. Odbywał podróże naukowe do Rygi (1696/7) oraz do Szwecji na dworze Karola XII.

Karaimski nauczyciel i duchowny (hazzan), kronikarz, historyk.

Ur. w Łucku na Wołyniu, był synem Józefa, tamtejszego hazzana.

Córka hazzana i pisarza Józefa Łobanosa oraz Heleny z domu Ławreckiej (Ławrzeckiej), urodziła się w Moskwie, uczęszczała do szkoły karaimskiej w Trokach, ukończyła Państwowe Gimnazjum Żeńskie im. Księcia Adama Jerzego Czartoryskiego w Wilnie, w 1936 r. poślubiła halickiego Karaima Marka Sulimowicza. Była członkiem Towarzystwa Miłośników Historii i Literatury Karaimskiej w Wilnie i organizatorką zabaw karaimskich. Po II wojnie światowej zamieszkała w Gdyni (dokł. Gdynia Redłowo),  a ostatnie lata życia spędziła w Wejcherowie. Miała jednego syna – Bogusława.

Urodzony w Trokach, ponad dwadzieścia lat życia spędził w Warszawie. W latach 1893–1916 był urzędnikiem w kancelarii oberpolicmajstra, w 1913 r. pełniąc w stopniu sekretarza kolegialnego funkcję kierownika tajnego oddziału VII. Podczas I wojny światowej został ewakuowany do St. Petersburga, a następnie osiadł w Rostowie nad Donem. Możliwe, że niektóre swoje utwory podpisywał pseudonimem Achbasz (dosł. ‘biała głowa’, także ‘starzec’).

Z domu Abrahamowicz dorastała w Krakowie w karaimskiej rodzinie związanej z Uniwersytetem Jagiellońskim (matka Marianna z domu Zajączkowska - mgr anglistyki i lektor UJ, ojciec Zygmunt - dr orientalistyki UJ, Hanna - kierownik literacki studenckiego "Teatru 38" pod patronatem UJ, mgr polonistyki UJ, specjalność filmoznawstwo). Z mężem Adamem Pileckim, Karaimem z Gdańska, wychowali programistów Jerzego i Marcina oraz nanotechnologa Zofię, kultywujących w wolnym czasie tradycje humanistyczne.

(Mardkowicz Kokizow)*,

Poeta i dramaturg, żołnierz, pułkownik armii rosyjskiej

Urodzony i wychowany w Trokach. Absolwent Szkoły Technicznej w Wilnie, Seminarium Pedagogicznego w Trokach i Politechniki w Leningradzie ze specjalnością samochody i traktory. W latach 40. i 50. XX w. pracował jako kierowca ciężarówki, by potem na kilkadziesiąt lat związać się z fabryką wanien Kaitra w pobliskim Landwarowie, gdzie karierę zawodową zakończył na stanowisku zastępcy dyrektora zakładu.

Urodzona w Eupatorii w rodzinie Aleksandry Ałtyn ze Szpakowskich oraz Abrahama Mangubi. W roku 1959 wyszła za mąż za Szymona Juchniewicza z Trok i przeprowadziła się do męża. Pracowała w szkole w Landwarowie jako nauczycielka języka rosyjskiego. Pochodzi z rodziny obdarzonej talentem wokalnym.