W służbie Ojczyźnie. 1939
Rozkwit życia kulturalnego. 1931
Okres międzywojenny był czasem rozkwitu życia społecznego i kulturalnego Karaimów. W gminach działały organizacje, które za cel stawiały sobie kształtowanie karaimskiej tożsamości narodowej i krzewienie rodzimego języka.
W Haliczu w 1932 r. z inicjatywy Sabiny Nowachowiczowej utworzono pierwszą kulturalno-oświatową organizację kobiecą, Koło Pań Karaimskich. W tym samym roku w Wilnie powstało Towarzystwo Miłośników Historii i Literatury Karaimskiej, organizujące różnego rodzaju imprezy kulturalne.
Budowa Muzeum karaimskiego w Trokach. 1938
Hachan Hadży Seraja Szapszał był nie tylko karaimskim duchownym, lecz także zapalonym kolekcjonerem materialnych świadectw przeszłości i obiektów kultury Karaimów. Jeszcze jako student zaproponował ówczesnemu
hachanowi taurydzkiemu Pampułowowi zorganizowanie karaimskiego muzeum i rozpoczął zbieranie eksponatów.
Uchwalenie ustawy o stosunku Państwa Polskiego do Karaimskiego Związku Religijnego. 1936
Młodzież karaimska. Wychowani w duchu patriotycznym. 1933
Orach Toju. Święto Plonów. 1929
Hadży Seraja Szapszał duchowym zwierzchnikiem Karaimów. 1927
Od śmierci w 1911 r. Romualda Kobeckiego stanowisko hachana, zwierzchnika duchowego Karaimów, pozostawało nieobsadzone. Dopiero w 1927 r., po przyjęciu tymczasowych przepisów regulujących status wyznania karaimskiego w odrodzonej Rzeczpospolitej można było przeprowadzić wybory. W ich wyniku przywódcą wyznawców religii karaimskiej w Polsce został Hadży Seraja Szapszał, Karaim krymski, przebywający na emigracji w Turcji były hachan taurydzki, z wykształcenia orientalista.
O zachowanie języka karaimskiego. 1930
Prezydent Mościcki i Karaimi. 1927 Trok i. 1929 Łuck
Karaimskie domy modlitwy pozbawione opieki, gdy większość ludności została zmuszona się ewakuować, mocno ucierpiały w czasie wojny. Dzięki wsparciu Państwa Polskiego
i ofiarności samych Karaimów dokończono rozpoczętą w 1911 r. budowę kienesy w Wilnie. Jej uroczysta konsekracja odbyła się we wrześniu 1923 r. Państwowe zasiłki umożliwiły także renowację zabytkowych kienes,
dziś już nieistniejących, w Łucku i Haliczu.
• Uroczysta procesja przy nowo wybudowanej kienesie w Wilnie, 9 września 1923 r.